Speculaties over een nieuwe tijd - In westerse New Age kringen was 21-12-2012 een magische datum waarop een nieuwe wereld zou aantreden en met de film ‘21-12-2012’ werd de Maya kalender een hype voor het grote publiek waarbij het einde van de wereld werkelijkheid zou zijn door toedoen van een aantal rampen van niet eerder vertoonde grootte. De originele Maya-kalender is echter van een heel andere orde.
21-12-2012. Ik ben binnen de Maya-piramides van Tikal, Guatemala. ’s Nachts, om 4.00 h., waren we in een lange rij, allen een kaars in de hand, naar het centrale plein gelopen waar tussen de tempel van de zon en de tempel van de maan een grote ceremonie plaats had. In een vuur werden kruiden en wierook verbrand. Het vuur lichtte de contouren van de piramides op en sterke geuren vulden de lucht. Tv en radio waren aanwezig om het gebeuren wereldwijd uit te zenden.
Na dit indrukwekkend ritueel gingen we naar een andere piramide waar we aan de voet een eigen ceremonie hielden. ‘We’, zijn de ‘Unificación Maya’, een ceremonie-groep van Guatemalteekse spirituele gidsen met belangstellenden, voornamelijk Noord-Amerikaanse en Canadese jongeren. Zij kwamen al tien jaar samen in voorbereiding op het grote gebeuren daar: langzaam gleden we de nieuwe ‘Bakhtun’ (een periode van 52.000 jaar, de Maya kalender bestaat uit cycli: 13 cycli van 20 dagen vormen een Maya jaar, een jaar past in een grotere cyclus, die weer in een grotere cyclus past, tot je de cyclus van 52.000 jaar hebt) in met de woorden van één van de Indiaanse spirituele gidsen gericht tot zijn vrouw: “vanaf nu zijn het de vrouwen die bepalen en dit is zo omdat zij vrede willen, harmonie; zij brengen de mannen samen en doen hen de strijdbijlen begraven… Opdat er vrede in de wereld mag zijn!”
Dus geen nieuwe tijd in New Age zin en al helemaal geen eind van de wereld zoals Hollywood ons voorschotelde, maar gewoon een nieuw tijdvak in een al eeuwen lang lopende en aangehouden kalender. De Maya-Indianen denken dus cyclisch, of, laten we zeggen, in een spiraalvorm: langzaam gaan we in ‘rondes, vooruit’. De Indiaanse cultuur gaat over harmonie, waarbij harmonie met de natuur een belangrijk aspect is. Die harmonie voel je bij de mensen als je in Mexico en Guatemala bent. Zij hebben hun (spirituele) natuur goed weten te bewaren, ondanks 500 jaar ‘ontdekking’. Mexicanen en Guatemalteken zijn geen ‘tweede Spanjaarden’, maar Indianen: een spiritueel volk dat wacht op het moment dat wij gaan zien wie ze werkelijk zijn. Onze broeders die de wat overdreven dadendrang van de westerlingen kunnen afremmen, om zo in harmonie met de aarde, de natuur en elkaar te kunnen leven…
Dit artikel is geschreven door Hans van de Sande